İlk Sergi Heyecanı

Küçüğüm ile ne zamandır gerçekleştirmek istediğim bir etkinlikti bu. Biliyordum ilkimizin eninde sonunda Fırat' la ilgili olacağını da..E artık kıralım şu şeytanın başka bir bacağını da dedik ve teyzesi, Alpi ve ben soluğu "Akıl Hastanesi" nde aldık. Bundan gayri iflah olmayız. Sanat etkinlikleri konusunda iyidir İzmir. Durakta beklediğimiz süre o kadar uzundu ki Alpi yoruldu ve "Kucağima al anne" diye söylendi ve akabinde de uyudu. Zırt pırt gelen otobüsü 45 dk beklerken ilgililerin soy, sop & sülalelerini saygıyla anmayı ihmal etmedim. Alsancak' a geldiğimizde Alpi' yi uyandırmak kolay olmadı tabii. Uyku sersemi velet, kucağımdan inmeyi protesto etti, sergi salonuna girmeyi protesto etti, bi ara iyice sapıttı kucağımda oturmayı da protesto etti. Teyzesiyle asansörün düğmelerinin ilginçliğinden bahsedip kandırdığımızda neredeyse içerisi boşalmıştı. Olaya iyi yanından bakmak gerek çünkü o kadar spot ışığı ve kahkaha ve kalabalık bile çocuğumu şaşkın ördek yavrusu yaptı. Ama çok eğlendi. Hepimiz çok eğlendik. Fıratcığım, İlgi ve alakana teşekkürler. Sanki sen bizi ziyarete gelmişsin gibi oldu. İşte işeyen bücürler:

Abilerden Melih olanı Alpi kucaklayıp; biz, aman dikat bile diyemeden havaya bi zıplattı! BAMM!!! Alpi Allahtan alçıpan olan kirişle bütünleşti! Hemen acil durum kitimizi çıkarttık çantadan. Bu arada serginin yıldızı olmak Fırat' a bi paket Harriboya patladı. Alpi -jelibonun üzerindeki resmi sallanan ayıcıklara benzettiği için salyan ayıcık diyor- istedikleri gibi poz vermeye yanaşmayınca; ne alalım sana dedik. O da salyan ayıcığa OK alınca söz dinleyen, hayal çocuk oluverdi. En son bir sene kadar önce yemişti jel şekerlemelerden. Bir tam paket değildi tabiiki! Hayatının kaçamağını yaptı yani o gece:)

Fırat Neziroğlu ile ilgili bilgiler işte burada.