Gebelikte 32. hafta

32. haftadan merhaba:) Kardeş, 29. hafta ile 31. hafta arasında bir yerde kafa geliş pozisyonunu almıştı. O yüzden artık devamlı karnımın alt tarafına çörekleniyor ve tekmeler karnımın üst tarafında hissediliyor. Bol bir tişort giydiğimde; güçlü bir tekme atarsa, tişort havalanıyor ve göbek atıyormuşum gibi görünüyorum. Çok komik:)



Biliyor musunuz; bugün çok çok mutluyum:) Ebemi gördüm! Heheheh yani doğuma girecek bir ebem var artık:) Hem de yıllar önce tek başına evde bir anne adayına sezaryen sonrası normal doğum yaptırmış.Kadın, doğum yaptıramamktan şikayetçi. Muş' da çalışmış bir vakit. "Oradayken Muş Devlet Hastanesi sensin derlerdi" bana diyor. "Büyük şehirde, kadınlar normal doğurmaktan korkuyorlar" diye de ekledi. İkimizin de gözleri parladı. Ebem olarak el sıkısmadan önce; yani daha bunun konusu bile geçmemişti, o kadar güzel moral vermeye başladı ki! Çok cesur olduğumu, bebeğimi istediğim gibi kucaklayacağımı falan söyledi:)

Kardeş' in karnımdaki pozisyonu; bacakları bükülmüş, ayakları çarpraz ve boynuysa öne doğruymuş. Kas dokusu tam gelişene kadar, parmakları açık duracakmış. Kaynağım, önemli noktaya değinmiş. Bu hafta oldukça hareketlenmiş olan bebeğimin; hareketlerni saymayı öğrenmem gerekiyormuş. Daha önce de yazmıştım; hareketlilik, iyilik hali belirtisi. Büyüme hızının yavaşlaması söz konusu. Bu beni rahatlatır işte! İri olan bebeğim; azıcık durulsun. Demir alımı bu aylardan sonra oldukça önemli.

Gelelim anneye; çalışan annelerin, yasal doğum izinleri bu haftayla birlikte başlıyormuş. Doktor kontrolleri çoğu zaman iki haftada bire düşermiş ki bize de öyle oldu. İlerleyen haftalarda, haftada bire düşecekmiş. Artık doğumla ilgili konuşmalar yapılmalı imiş. Bizimki hali hazırda özel bir durum olduğu için; ilk günden beri oldukça detaylı konuşmalar yapıyoruz. Sadece B planlarını ileriki haftalara atma kararı aldık. Şimdiden kafamızı bulandırmayalım değil mi?

El ve ayaklarda şişlik, mide yanması, sindirim problemleri, el, kasık ve özellikle kalça ağrılarıepey hissettiriyor kendini. Kısacası, çekilmez bir haldeyim:)

 Bütün bunlara ekolarak; geçenlerde Alpi ile masada kes-yapıştır yapıyorduk. Birden sıcak bastı. Ardından önümdekine odaklanamamaya başladım. Ben odaklanmaya çalıştıkça; görüntü kademe kademe kayıyordu sanki. Hemen sonrasında her yer karardı. Kendimdeyim ama göremiyorum. Alpi' ye bayılabileceğimi; bunun uyumaktan farksız olduğunu, sadece o an Onu duyamayabileceğimi anlattım ve ayaklarımı havaya dikip, uzandım. Hayal meyal telefondan eşimin numarasını seçtim ve aradım. Tansiyonum 9-6 çıktı ama doğru ölçüp ölçmediğimden bile emin değilim. Telefona eşimin, annemin, babamin ve kardeşimin temsili fotolarının olduğu, tek tuşla arama app.' ini yüklemiştim ki; acil bir şey olduğunda, Alpi numara hatırlamaya çalışmakla iyice paniklemesin. Biri açmazsa; diğeri elbette açacaktır o telefonu. Neyse ki; kısa bir süre sonra RifBaba eve geldi. Bol sıvı alımı ve dinlenmeyle 1-2 saat içinde kendime geldim. Böyle anlarda Asklepios hızır gibi yardımıma koşuyor:) Nasıl o an denk geliyor, nasıl rahatlatıyor anlatamam. O benim şifa dağıtanım; ben Onun nazlı gebesi ;)

Kaynak:WebAnne

2 yorum:

annesiningülü dedi ki...

bak şimdi bayılma bir daha yaşanmasın inşallah.
bizimki de baş aşağı konumunu aldı, tekmeler çok ciddi can acıtıyor. biraz irice bizimkide. sezeryan sonrası normal doğumu bende çok istedim doktor türlü şeylerden bahsetti, göze alsa doktor ben çok kararlıyım ama :)

Adsız dedi ki...

Blogunuzu yeni kesfettim. Cok guzel yazmissiniz. Tebrikler

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More