SSVD hakkında

Aylardır Türkiye' de "Olmaz!" denilen bir şey için hazırlanıyorum ben:SSVD. Son dakika golü atacak olan bir doktoru fark edip; bıraktık. Sezaryen oranı %80imiş! Şu anki doktorumun SSVD tecrübesi var ve çok kısa bir süre önce tanışmış olmamıza rağmen, kendimizi güvende hissettiriyor. SSVD için hep cesaret verirken; öte yandan da olası riskleri oldukça ayrıntılı bir şekilde anlatıyor. Muayene süremizi aşarsak-ki ilk görüşmemiz tam tamına 3 saat sürmüştü-; akşam telefon aracılığıyla anlatmaya, bilgilendirmeye devam ediyor. Böyle bir doktorum var. Hayatımda bir Alpi' nin çocuk doktorunu bir de müstakbel doğum doktorumuzu sevdim. Güven duygusu çok önemli.  Bir gebe için doğum doktoru, çok fazla şeyi ifade edebiliyor.
Dünkü kontrolde yine derin mevzulara daldık. Bebek, 2-2,5 hafta kadar önde gidiyor. .. İri giderse ne olacak? 3,750kg sınırımız var. Bu kiloya ulaştıktan sonra; doktorlar risk almıyorlar. Ben de RifBaba da alamayız sanirim. Yalnız doktorum beni desteklese; 4 kg. yu dert etmez ve deneyebilirim. Öte yandan; beklenen doğum tarihimiz 29 Ekim. Doktorumuz ylar öncesinden 24-29 Ekim arası, Almanya'da olacağını haber verdi bize. Yani bu üç olasılıkla, sezaryene biraz daha yaklaşmış oldum.

Neden mi sezaryen istemiyorum? Çünkü sezaryen bir doğum şekli, tercihi değil; benim için olamaz da. Bu bir ameliyat ve ben ameliyat fikrinden rahatsız oluyorum. Hormonlar, bebeğin hazırlığı vs çok konu var bunun arkasında. Dün sakince oturup düşündüm. Loş ışıkta, sancılar gelince başlayacaktı.. Olmayınca ne olacak? Loş ışıkta ameliyat olmayacağı muhakkak:P Yavaş yavaş bu olasılığın yüksek bir orana varmaya başladığını sindirmeye çalıştım. Sonuna kadar SSVD' yi deneyeceğiz; henüz ne ben ne eşim ne de doktorumuz pes etmedik.

 SSVD ile ilgili bazı gruplara üyeyim:

- Doğal Doğum 2008

- Yahoo SSVD grubu

- Facebook SSVD grubu

- Nurturia SSVD grubu

Az önce gruplardan birindeki bir gebe arkadaşı okuyunca yazmak geldi içimden. O annenin yazdıklarından bağımsız; kendi iç sesim konuşmaya başladı. Bunu bir hırs haline getirmemek gerek.
Ne için SSVD istenir? Muhakkak ki; anne bir şeyleri ispatlamak ihtiyacı hissediyor. Hem de bütün dünyaya! 
Elbette doğum şekliyle anneliği sorgulamamalı insan. Zaten bu konuda hissettiğim eksiklik değil; kendi cesaretsizliğimiz. Yani doktor evet; bize göre şeref özürlü bir adam ama kendimizdeki suçun da bilincindeyiz. Zaten moda olduğu için değil-ki keşke o kadar revaçta olabilse-doğalının bu olduğuna inandığımız için doğal doğumu deneyeceğim. Zaten doktoruuz yurt dışındayken başlamazsa, müdahale etmeden bekleyeceğiz. 40+ lara takılmıyor kendisi:) Şimdiye kadar pek aklıma getirmiyordum. Şimdiden sonra da olabilirliğini yabana atmadan; hazırlıklı olmak lazım. Sezaryen derse dr; kara yazmalar bağlamadan, az sonra hayırlısıyla bebeğimi kucaklamayı hayal etmekten bahsediyorum. İzmir' de başka bir alternatifimiz yok gibi gözüküyor. Eğer yurtdışına denk gelirse; belirlenen günden 5 gün önce olacağı için, yine kendi doktorum ile sezaryene girebilirim.Açılma gibi bir durum söz konusu değilse; bekleyedebilirim.

Dr.S beni NST' ye zorunlu kılmayacak:) Bu, güzel bir haber. Bizi bilgilendiriyor. Bu konuda kendimi şanslı hissediyorum. Yılllarca yaptığı araştırmaları paylaşıyor. Bizim Ona inandığımız kadar; O da bize inanıyor. Doktorumuz bizi ilk gün resmen silkeledi. Görünmez yumruklar yedik bile diyebilirim. Hatalarımızı biir bir yüzümüze saydı. Bunu yaparken de kendini savunmasız bıraktı biliyor musunuz? O bahaneleri, palavraları kendisi atamayacak kadar ince açıklamalarda bulundu.
Çok garip bir ruh hali SSVD. Azıcık bundan bahsedeyim. Apartmanda neredeyse herkes bana çıldırmışım ve 1-2 ay içinde ölebilirmişim muamelesi yapıyor:) Bu konuda çok ciddiyim! Resmen bunu kastediyorlar. Bu insanların bir kısmı; ayrıca benim bilerek bebeğimi riske attığımı da düşünüyor. Bunu dile getiren dahi oldu. Etrafımızdaki sağlık personeli, dr, ebelerden çok çok azı bizi destekliyor. Çoğu küstahca, ukalaca eleştirebilmeyi kendilerinde hak olarak görüyor. Bu yola başkoyan insan; çok fazla şeyle mücadele etmek zorunda. Etrafınızaki SSVD adaylarına destek olmayacaksanız bile; köstek de olmayınız lütfen:)

Dr. S. hiçbir zaman reklama, hasta pohpohlamaya girmeyeceğim derken; buna uyacağına da gönülden inanıyorum. Bu işin olabilmesini; önce bebeğim, sonra rahatça ilgilenebilmek için Alpim, ardından kendim ve son olarak da doktorum için çok istiyorum. O da çok cesur bir yürek:)

Facebook grupta çok güzel bir motivasyon cümlesi var. Burada da paylaşmak istiyorum: "Olduğu kadar, olmadığı kader!" Bu, çok nazik bir konu. Her konuda cak cak yazabilirken; 6,5 yıl geçtiği halde bir yerde bile doğum hikayemi paylaşamadım.. Çok az tanıdığıma; 2 tane de doktora-ki bir tanesi arkadaş gibi geldiği için kendimi aştığımı yazabilirim-anlatabilmişimdir. Yani 6,5 yıldır bunun vicdan azabını içimde tutuyorum da diyebiliriz. Sebepleri de net olduğu kadar karmaşık. Bunu ancak yaşayanlar bilir, cahillik, cesaretsizlik, bahaneler uydurmak, aptallık, içten ve kalben bildiğin halde yanlışa inanmayı seçmek.. Sonra o aldatılmışlık hissi. Sonra okunan makaleler falan filan. Bu gebelik asla benim için normal doğum hırsı olmadı. Başlarda yaşadıklarım sırasında hep bebeğimin sağlığı önemliydi. Bundan sonra da öyle olacak. Haftaya kontrol var. Belki de artık haftada bire düşecekler. Güzel haberlerle gelirim umarım.