ESKİ KİTAPÇI ÇIKARTMASI

Bunlari 3-4 ay önce gözüme kestirmiştim. İndirimde görünce gün bugundür dedim ve aldım. Tahmin ettiğim gibi delirdi. Bir ayakkabı kutusuna yerleştirdik. İşi bittikten sonra da özenle yerleştirip kutuyu yerine koyuyor. Bu depolama olayı iyice sinir bozucu olmaya başladı. Artık şifonyerinin çekmecelerini de oyuncaklara ayırmaya başladık. Bu aralar oturma odasını mesken tuttu. çıldırtıcı bir durum tabii. 10 dk odada yalnız kaldıysa döndüğümde koltuğun bir ucundan öbür ucuna kadar, tv ünitesinin içi dışı, masa, yerler nereyi boş bulduysa; neredeyse bütün odası oturma odasına taşınmış oluyor. Ve tabii ki toplamayı da reddediyor. İnatla/sabırla toplaması için zaman verirsem sonuçta daha fazlasını kendim toplamak zorunda kalıyorum. RifBaba! Duy sesimi: "Çok çocuk idaresi benim daha rahat üstesinden gelebildiğim bir şey!"

Yeni ahşaplarıyla fotoğraflarını çekmemi istedi; ama kızgın bakacakmış!

Saçları artık iyice uzadı. Ne O' nun ne de bizim kestirmeye niyetimiz yok. Sık terliyor ve ense harab oluyor. Bulduğumuz çözümse saç bantı. Evin içinde 80' lerin aerobikçileri gibi koşturuyor. İlk günler lastik tokayla toplamama izin vermedi. Hatta bu fikirden nefret etti. Bantı da devamlı ben takıyorum O çıkartıyor. "O zaman bana tek seçim bırakıyorsun oğlum; saçlar kesilecek" deyince kuzu kuzu kendisi takmaya başladı. Şimdi O rahat, biz rahat.

Cumartesi günü halasının kızlarının ingilizce kitap siparişleri için Alsancak' a gittik. Kafamda İletişim&YKY vardı. Ara sokaklardan geçelim dedik ve Doğan Kitabevi' ne çıktık. Burası bir eski kitapçı. Lise boyunca&üniversitenin ilk iki senesinde hiç çıkmazdım buradan. Sonralarda binlerce kez önünden geçmeme rağmen içeriye girmeyi bırakın karşıdan bakmak bile aklıma gelmemişti. RifBaba' yı acele acele çekiştirip daldık içeriye. Sonuçta o kadar para bayılınacak ve buradan daha fazlasıyla çıkabilirdik. Nitekim öyle de oldu. 30 muhteşem bidik kitabını 70' e aldık. Eğer birinci el almaya kalksaydık; bu büyük ihtimalle 400tl ye yakın tutacaktı. Birçoğu hiç okunmamış bile. Arkalarında sterlin olarak etiketleri var; insanın gözlerini yuvalarından oynatacak fiyatlar. Tam 1,5 saat kaldık. Benim kara gözlü kuzum ne yaptı? Standların arasında deli danalar gibi koşturarak açılışı yaptı. Sonra yanıma gelip neleri incelediğime baktı. Çocuk kitaplarını farkedince seçti, inceledi, iki koşturup geldi yine inceledi. Superdi yani. Bi ara babasıyla dışarı çıkıp kapı önündeki standlara göz attılar.

Biz kitapları hesaplattırırken de kucaklayıp bu kitabı getirdi. Yakınlarda ve ogün yeni kitaplar almıştım zaten; alamayacağımı söyledim ve bir tiz çığlık! Değil kitapçı; Alsancak hop oturup hop kalkmıştır herhalde. O çığlıklar eşliğinde itiraz ederken RifBaba' yla ben açıklamaya çalışıyoruz. Hayret ki ne hayret içerideki müşteriler gülümseyerek bizi seyretmeye başladılar. Hiçbir zaman "etraftakiler"i direkt rahatsız etmediğimiz müddetçe umursamadım da bu sefer kınamayan bakışlar hayırdır inşallah dedirtti. Yeni nesil bu kadar mı anlayışlı? Harika!

afamdan bunlar geçerek Alpi' yi sakinleştirmeye çalışırken; Alpi' de "Hayıllll! Benden sonra başkası bakmasın bu kitaba, benim olsun!" diye yırtınırken; kasadaki genç araya girip "Sen çok mu seviyorsun okumayı? Benim hediyem olsun sana!" deyince; bücür döndü ve "Abi bana veldi altık. Alıp gidiyoluz!" u zafer edasıyla haykırdı. E bu seferlik tamam dedik ve haftaya hala kızlarına türkçe kitaplar almak üzere yine geleceğimizi söyledik.

Bu da aldığımız diğer kitap.

Dinazorlara bayıldık! RifBaba'yla gizledik. Seneye eline vereceğimiz bir kitap.

Üç boyutlulardan. O akşam Alpi yanımızda değilken bir güzel sayfaları açıp kapatıp eğlendik. Darısı seneye cücemin başına.

Bunlar da daha önce aldıklarımız.

İlk karedeki ansiklopedileri incelemeyi çok seviyor. Dışarıdan topladığımız bitki örnekleriyle karşılaştırıp aynılarını bulmaya çalışıyor. Burnumuzun dibi ama güneş alerjim nedeniyle hiç gidesim yok hayvanat bahçesine. Az kaldı havalar biraz daha serinlesin..