İLK SERTİFİKA

Haziran itibarıyla Anne-Çocuk Cimnastiği' nin bu sezonu sonu ermiş durumda. Ama olaydan kopamadık; şimdi de yaz okuluna devam ediyoruz hem de haftada 2 gün. Saatler de değişti. Yine benim anam ağlayacak anlaşıldı. Çocuk&annelere yönelik şimdiki belediyemizin sağolsun bir girişimi yok. Öyyllee yaşayın işte diyorlar. Toz toprak kaplı zemine; güneşin altına; tek bir ağaç fidesi bile olmayan, üstelik te arabaların vızır vızır geçtiği yerlere koyulmuş 3-5 spor zımbırtısı. Sinir oluyorum. Bakalım zamanla düzene gireriz umarım.

Geçtiğimiz haftalarda katılmadık. İyi hissetmiyordum kendimi. Bazen gözümde çok büyüyor yol. O kadar anlamsız geliyor ki yaptığım iş. 2 araç değiştir, 1 saat hopla zıpla. Eve geldiğimizde ben yorgunluktan ölüyorken; Alpi bahçedeki arkadaşlarını görünce tuttursun "Ben deeeee!" diye. Ama sporda da o kadar mutlu ki! Özlediği dostlarıyla sarılıyor, boğuşuyor, şarkılar, oyunlar. Birlikte de eğleniyoruz. Ben de iyi hissediyorum arkadaşlarımı görünce ama artık bunu yavaştan durdurmak gerekiyor. Sitedekilerin bir kısmı gibi rahatça aşağıya da yollayamıyorum Alpi' yi. Bahçede birlikteyken de devamlı arka tarafa kaçıyor. Koştur arkasından. Rahat olamıyorum bu konularda bir türlü. Off herşey üstüste geldi bu ay. Nefretlik anılar birikti resmen..Teyze süpriz yapıp bizi izlemeye geldi.

Antrenörümüz Ute minik sporcuya elindeki belgenin ne olduğunu anlatıyor.

Duydukları çok hoşuna gitmiş olmalı. Üstüste sarıldı.

Minik erkek çocuğum! Seninle gurur duydum. İlk başladığımda kene gibi yapışıp ne denge tahtasında rahat yürüyordu, ne tırmanıyordu, ne de ellerimsiz zıplıyordu. Şimdi denge tahtasında-daha ince olanında da- denge için ellerini açıp kendi kendine yürüyor, korkmadan tavana kadar tırmanıyor ve son gün nihayet atladı da. Yüksek ama cidden yüksek. Benim kol altıma kadar geliyor. Baktım kızlar ardısıra tırmanıp atlıyorlar. "Hadi annecim, biz de deneyelim mi?""I_IIH!" Ama Adacık ellerini tutunca atlayıverdi. Aylin! Dediğin gibi Ada aşkı Alpi' ye bunu da yaptırdı ya! Şimdi bu kadar gelişme kaydederken gel de sporu bırak. Off yaaa.
Çıkışta bi süpriz de babasının bizi almaya gelmesi oldu. Ona da özenle gösterdik, ağzı kulaklarına vardı.

Perşembe kolay bir gündü aslında. RifBaba bizi Balçova' ya bıraktı. Alpi yolda uyudu ama bizim bir randevumuz vardı. Minik Ekin bizi bekliyordu. Büyük bir hayal kırıklığıyla iyi idare etti ve Alpi' nin 1,5 saatlik uykusunu sabırla bekledi. Berna' nın önerisi üzerine bir montessori etkinliği yapacaktık falan olmadı. En sonunda çocuklar ses tüplerini keşfettiler ama transfer yapmayı tercih ettiler.

İki hafta apartmanın yumurcakları bizdeyken:)

Sporcu bidikler