Aksama yeni resimler yüklemek üzere kapatmışım. Ama o akşam öyle bir akşamdı ki.. Allah sonunu hayır etsin demekten başka birşey gelmiyor elimden. Sabredip göreceğiz bakalım...
Bebeğimin doğduğu günü kutlayacaktık herşeye rağmen. Yüreklerde müthiş bir acı ile de olsa. Afallayıp kalmış da olunsa, bütün dünya yıkılmış gibi de gelse. Ne de olsa o günün doğum günü olduğunu bilen bir melek bekliyordu bizi.
Gezinti için Özdilek' i seçti. Biz de boşlukta yürüyerek de olsa götürdük. Gözler görmüyor da olsa; akmak için bekleyen yaşlar ertelenip gösterdiği şeylere bakıldı.
Her adımda mezarına yaklaşmış gibi hissedilse de arkasından koşuldu. Heyecandan içi içi yiyordu. Paylaşılamasa da gibi yapıldı.
Meleğimin doğum günlerinden birine gölge düştü. Öyle bir gölge ki! Öyle bir karartı ki! Asla dinmeyecekmiş gibi gelen öyle bir acı yaktı ki içleri...
2 yorum:
Hay Allah, hayirdir ya? :(
Sadece birbirimizin değerini hatırlatacak berbat bir tecrübe yaşadık diyelim. Ama şimdi daha bi toparlandık:)
Yorum Gönder