KAPTIM BU İŞİ!!!

 

 Tarih 4 kasım! "Good Morning Vietnaaamm!" misali bir coşkuyla işe koyulduk. Bugün Emirlere gidilecek. Ama asıl önemlisi ilk defa bezsiz sokağa adım atacağız. Neyse efendim bir güzel giyindik, gıda stoklarımız ve vazgeçilmez oyuncaklarla birlikte neredeyse tatil bavulunda olacak kadar yedek giysiyle beraber otobüse bindik. Yol boyunca yanımızdan geçen her insana altında bez olmadığını hatırlatıp muzip muzip gülümsedi yavrucuğum. Otobüsü kazasız belasız atlatıp arkadaşının evine vardık. Hoş geldinler beş gittinler derken annesi Alpişin özgür poposunu 2 saat sonra anca hatırlamasın mı? Büyük bir panikle baktım: TEMİZ! Ohh.. Doğru tuvalete oturttum ve işlem tamam. O akşam tam bir saflık yaptım ve Alpi' nin tuvalet adaptörünü yanıma almayı akıl edemedim. "Anne! Kakam geldi!" diye sırıtarak yanıma geldi. Eyvah yandık şimdi diye düşündüm çünkü evdeki denemelerimizde büyük tuvaletini yaparken kesinlikle mahremiyet istiyordu. Emir' inki gözüme çarptı. Oturtup arkamı dönüp çıkacaktım ki; PAATT! Adaptör taşımadı ve Alpi klozet kenarlarına yapışmış içine düşmemek için büyük bir çaba gösteriyor. Bana baktı ve "Anne senin kafanı kırıcam. Nerde benim küçük tuvaletim?" dedi. Tedbirsizliğime mi yanayım yoksa duyduğum şok laflara mı bilemedim.. Ama bana büyük bir ders oldu. Bundan sonra boynuma asıp gezmem gerekse yaparım. Çünkü çocuğum üzerine düşeni yapmıştı ama anne çuvalladı. Gecenin ilerleyen saatlerinde Baba ve Annesi Emir' in bütün emziklerini yok edip; polisler aldı dediler. Emir inanılmaz mutsuz- Alpi inanılmaz şaşkın. Hiç emzik ve biberon kullanmadığı ve emme anıları da bi hayli zayıfladığı için arkadaşının tepkisine bir anlam veremedi. Arabada bir kaç kere bunu dile getirdi, ben de hemen bir kontr atak gerçekleştirip "Alperenim, biliyor musun polisler artık büyüdüğün için senin bezlerini de istediler, biz de verdik. Artık sen de bizim gibi iç çamaşırı kullanabileceksin:" dedim. Hiç yorum yapmadı ve dışarıyı seyretmeye devam etti. O gece eve gidene kadar tuvaletini tuttu. Evde işini halledip yatağa yattı ve ben gece önlemi için bezle dikildim karşısına. Ne de olsa yolda bana olumlu bir tepki vermemişti-ama olumsuz bir tepki de vermemişti. "Anne artık ben abi oldum. Bez kullanamam" Haydaaaa. Yatakta alez yok. Yanımızda uyuduğu için gecenin bi vakti toplu kostüm değişimi yapma ihtimalimiz çok yüksek. Peki dedim ve uyuduktan sonra bezini taktım. Sabah uyanır uyanmaz tuvalete koşturduk ve bez kuru. Onu tebrik ettik. Oda dönüp "Anne kaptım bu işi!" dedi. (Çok komik geldi bu cümlesi) O günden sonra da beze kesin vedamızı yaptık ve Alperen' in ilklerine bir tane daha eklenmiş oldu.

Veee biz de söz verdiğimiz şövalye setini ona armağan ettik. Fotoğraflardan bile anlaşılıyor gözlerinin nasıl parladığı..