Emirler bizdeydi

 

 Alpimin minik dostu Emir bizdeydi. Bir özlemişler birbirlerini bir özlemişler.. Efendim hemen en favori oyuncaklar çıktı meydana. "Al sen bunla oyna" paylaşımlarından sonra bir güzel yemekler yendi. Bu arada büyüdükçe eşyaları daha kıymetli oluyor. Mama sandalyeleri için sıra bekler oldular kaç seferdir. Yemekten sonra biz Canan' la Erim bebeği de yanımıza alarak bir Agora turu yapalım dedik. Çocukları da beylere bıraktık. Aman aman o bir saat içinde ortalık mahşer alanına dönmüş. Bizim iki afacanın şöyle bir yazısız anlaşmaları var: Deplasmandaysan dayağı yiyip karşılık vermeyeceksin!! Bu çok tuhaf olduğu kadar aralarında uygulanan bir olay. Geçen seferki bizim ziyaretimizde kafaya bir araba darbesi ve iki ısırığa karşılık Alpi sadece ağlamayla karşılık vermişti. Bizdeyken de Emir ittirme, sarsma gibi sataşmalara "Seni anneme söyleyeceğim" le itiraz edip ağlamış o kadar. Normal şartlarda ikisi de kendilerini savunabilen çocuklar. Fakat karşı karşıya geldiklerinde nedense bir "Benim çöplüğümdesin" durumu ortaya çıkıyor. Biz büyükler dönem özelliği deyip olay ancak büyürse müdahale edip sakinleştiriyoruz ve ilgilerini başka bir yöne çekiyoruz. Zaten 1-2 dakika sonra tekrar oynamaya başlıyorlar. Yine de kendi aramızda garipsemeden geçemiyoruz. Bu yaşlarda mı başlıyor kendi bölgelerinin egemenliği? Neyse ki şimdiye kadar iki yumurcak da kalıcı bir hasar olmadan durumu kurtardılar. 3 yaşı merakla bekliyoruz.