Bir varmış, bir yokmuş

Bir varmış, bir yokmuş, kadın varmış, erkek varmış. Her birinin kendi ışığı varmış. Etraflarını aydınlatırlarmış. Çok neşelilermiş ama yalnızlarmış. Tesadüfen karşılaşmışlar, aşık olmuşlar. Elele tutuşup, beraber yürümeye başlamışlar. Artık ikisinin ışığı tek, büyük bir ışıkmış! Etrafı oldukça iyi aydınlatıyormuş.


Derken bir gün bir bebekleri olmuş. Bebeğin etrafından bir an olsun ayrılamazlarmış. Bebeğin öyle duru, öyle saf bir ışığı varmış ki; gözleri kamaşırmış seyrederken... Bebekleri onları çok sevmiş, onlar da bebeklerini hep sevmişler. Artık üçünün ışığı tek, büyük bir ışıkmış! Etrafı aydınlatırken, pırıltı ve mutluluk saçıyormuş.

Bebek ışık büyümüş, çocuk ışık olmuş. Yüreği bir kardeş için pıt pıt atıyormus. Anne ve babasına çok sabredeceğini, kardeşi büyüyene kadar bekleyeceğini, ona arada kızsa da, onu hep ama hep seveceğini söylemiş. Anne ve babanın yürekleri kardeş için pıt pıt atmış...

Derken bir gün kardeş olmuş. Bebeğin etrafından bir an olsun ayrılamıyorlarmış. Bebeğin öyle duru, öyle saf bir ışığı varmış ki; gözleri kamaşıyormuş seyrederlerken... Abi çok mutluymuş. Yüreği yeni doğmuş bebek kardeşi için pıt pıt atıyormuş. Bebek kardeşin de kalbi abisi için pıt pıt atarken ona gülümsüyormuş. Elele tutuşup oyunlar oynuyorlarmış. Akşamları sarılıp birlikte düş kurarlarmış. Artık dördünün ışığı tek, dev bir ışıkmış. Meşaleden de büyükmüş, güneşten de sıcakmış, aydan da parlakmış! Sevgileri çok büyükmüş. Dördünün de sevgisi hep var olacakmış. Onlar artık çok güzel bir aileymiş. Bir varmış, bir yokmuş, onların masalı yeni başlamış...
 

2 yorum:

annesiningülü dedi ki...

çok beğendim bu masalı :D

Sunthing Special dedi ki...

Mutluluğunuz, ışığınız daim olsun :)

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More