OYUN VE OYUNCAK MÜZESİ

İzmir bahara alıştırma turlarında. Hava genellikle ılık. Bu durumda evde oturulmaz degil mi? Biz de öyle düşündük:) Ne zamadır görüşelim diye konuştuğum bir bayan vardı. Blog aleminden. Eniğini kapan "İzmir Oyun ve Oyuncak Müzesi" ne dedim; "Anlaştık" dedi Tuna' nın Hülya' sı:)

Çok merak ediyordum açıkcası. Geçen seneki "Gezici Oyuncak Müzesi" Alpi ile çok hoşumuza gitmişti. "İyi ki geldik" demiştik. İstanbul' dakini henüz gezemedik; ancak gezici müze ile bir kıyaslama yapabilirim diyordum. Birkaç oyuncak aynı idi. Binbir zahmet ile ulaştık. Varyant' ta müze. Karşıdan karşıya geçmek tam bir işkence. Bahçede Şirinler, tom&Jerry, Bugs Bunny ile Mickey karşılıyor. Zaten Alpi' nin aklı orada kaldığından içeride durmak bile istemedi.
Maalesef yazıya güzel eleştirilerle pek devam edemeyeceğim. Bahçede madem ki çocukların seveceği düşünülen çizgi karakterler var; o vızır vızır arabaların geçtiği yolla arasında 1 metrelik mesafeyi ayırmaları gerekirdi! Çit falan aradı gözlerim ama boşuna. Çocuk iki adımda caddede!
Alpi' nin uyuyacağı garantisiyle bebek arabını da aldım yanıma. Hülya' da vardı. Veee basamaklar..Tabii ki bebek arabaları ve ya engelliler için düşünülmüş bir ayrıntı yoktu. Kapıyı açar açmaz gişe karşıda ve sevimsiz bir de büfe. Arabaları nereye koyacağız? Çok pratik bir çözümleri var: İçindekileri boşaltıp katlayacaksın! Giriş o kadar dar ki alternatifin yok. Zaten güvenlik görevlisi zevkle size bunu hatırlatıyor.
Müzedeki en sevimli iki şey neydi? Hülya&Tuna:))

Neyse, biletlerimizi alıp içeri girdik ve Tunacık çığlığı bastı! Şu sevimli heykeller yüzünden. Fotoğraflara TIKlayınca büyütülmüş halleriyle ne kadar iç açıcı oldukları görülüyor.

 

Bunlar da diğer fotoğraflar:

 Nasıl da sıkılmış; aklı bahçede:)

Murada eriş..

Müzeden aklımda kalmasını istediğim tek görüntü bu.
 Hülya ile çocukları arabalarına sıkı sıkı sabitleyip Fuar' a doğru rotamızı belirledik. 2 adımlık yer ama kaldırımlar berbat! Kah yolu keserek kah çarpılmayalım diye koşturduk.
Ton pek uysaldı. Hülya senden sonra dilime böyle yerleşti. Ton ve Tuni :)Bu arada hayretle izledim ki "AYRAN" Tuna' nın sihirli iksiri.

Yolda Alpi beklenen uykuya dalınca; benim de fotoğraf için bolca vaktim oldu:)
Fuar da minikler dinlenmiş ve enerji patlaması yaşıyorlardı. Hülya da iyi gözüküyordu da ben resmen dağılmış durumdaydım. Oturmak ve keyfini çıkarmak istiyordum. Hülya' nın gizli mekanı tam aradığım gibi bir yerdi. Hülya çok sabırlı ve ilgili bir anne. Oğlu da çok sakin. Zeki Müren eşliğinde bol sohbet fırsatımız oldu. Fotoğraf çekecek mecalim kalmadı buyurun buradan devam:)
Bence de günün bombası Tuna ile balık avı oyuncağını paylaşan Alpi' nin bir süre sonra tepesi atıp da "Montessori bitti!" diye kutuyu miniğin elinden kapmasıydı:))

Dönüş yolunda fuardaki heykellere deli oldu Alpi. Bu aralar eski Mısır' a takmış durumda. İnternetten fotoğraflar istiyor, bana firavun resimleri çizdiriyor, Scooby Doooo' nun oyuncaklarını elinden, belgesellerden duyduklarını dilinden düşürmüyor.

 Hiyeroglif, scarab böceği, mumyalar..ne varsa saydı görünce:) Sağdaki heykelin içinden girip çıktı. Onu da mumyaya benzetti tam oldu!
Ayrılırken pek sevmiş olacak ki yeni arkadaşlarımızı "Bize gelinn" çağrısında bulundu. Biz davet alınca da "Tamam! Hadi gidelim" dedi:)
Çok güzel bir gündü Hülyacığım. Bir daha ki görüşme için ana-oğul sabırsızlanıyoruz:)

*Biterken Alpi uyuyor, annesi Lost için geri sayımda:)