İlk gençliğimin hayaliydi kalabalık aile. Ben, eşim, çocuklarımız, anneler, babalar, kardeşler.. Mutfakta devamlı tıngırdayan bir tencere ve çaydanlık, iplerde sıra sıra asılı çamaşırlar, fonda radyonun sesi, odalarda cıvıldaşan çocuklar..Yazımın devamı Annelerin Dünyası' nda.
GENİŞ MUTLULUK
Posted by ElfAna on 2/18/2010 09:16:00 ÖS
| 4
yorum
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Ben de zaman zaman sizinle ayn şeyleri düşünüyorum. Türkiye'ye çok sık gelip gitmememize rağmen olmuyor.Ananeye dedeye dayıya hasret bir çocuk da yetiştirmek istemiyorum. Çok sık ülke değiştirdiğimizden oğlumun hiç arkadaşının olmamasından korkmuyor değilim. Ama bütün bunlara pozitif yönden de bakmaya çalışıyorum. Dünya vatandaşı çocuklar yetiştirmek adına...
Sevgiler
Mehtap, hosgeldin. Blog listemi kaybettiğimde gume giden adreslerden birisi de seninkiymis, hemen tekrar ekledim:)
O ozlem hic bitmiyor. Bununla birlikte cocuklar duruma biz yetiskinlerden daha cabuk adapte olabiliyor. Dileklerine katılıyorum.
Sevgiler.
çocukluk günlerime gittim ne güzeldir kalabalıklar kocaman bir masa etrafında toplanmalar biz 6 kardeşiz ve evliyiz eşlerimiz ve cocuklarımızla annemlere gidince değmeyin keyfimize allahtan ev büyük orda tekrar dönüyoruz çocukluğumuza paylaşımınız için teşekkürler..sevgi ve dostlukla..
Bilge, hosgeldin:)
Cekirdek ailemiz kalabalik degildi. Bununla birlikte kuzenler&yegenler biraraya geldigimizde koca bir cete gibi olurduk:) Ne guzel gunlerdi. Ben tesekkur ederim paylasiminiza.
Sevgiler.
Yorum Gönder