Alpi' ye kardeşi olacağını anlattık:)

10. haftayla birlikte, ilk trimester sona erince ki; bu bizim için şu demek oluyor: Tehlikeli dönem btti ve artık Alpi' ye beklediği resmi açıklamayı yapabiliriz.:))  Nil' in deyimiyle törenle anlatacağımız gün gedi çattı. Aldık karşımıza ve karnımda artık Alpi' nin kardeşinin olduğunu anlattık. Önce dondu kaldı, gözleri koca koca açıldı. O kısacık saniyelerde aklından neler geçti bilemem ama sonrasında yumuşak bir gülümseme yayıldı güzel yüzüne. "Yaşasın! Çok eğleneceğiz büyüyünce kardeşim!" dedi. Fazla üzerinde durmadık. Öğrendi ve şimdilik konu kapandı.
Bir kaç gün sonra doktor kontrolümüz olacaktı. Bir gece önce; Alpi' ye doktora gideceğimizi ve isterse bizimle gelebileceğini söyledik. İlk önce doktor deyince, benim diş hekimim zannetmiş ve balıkları anlatmaya başladı. Bu sefer ki doktor ziyaretimizin kardeşiyle ilgili olacağını hatırlattık. Ekranda kardeşini görebileceğini de ekledik. Kara gözlümden gelen ilk tepki hiç de beklediğim gibi olmadı:
"Nasıl görülecek? Canın acıyacak mı?"
Doktorun, karnımda mouse' a benzeyen bir alet gezdireceğini, bu aletin rahat hareket etmesi için de karnıma önce bir jelin sürüleceğini anlattım. Bir kez daha karnımın acıyıp acımayacağını sordu. Sakinleşmesi için kucağımıza aldık ve bunun kamereyla çekmek gibi bir şey olduğunu anlattık. "Tamam" dedi ve konu tekrar kapandı.
Muayene günü hazırlanıp çıktık, yolda bebekten bahsetmemeye gayret ettik. Daha çok kendisiyle sohbet ettik. Bir süre sonra oyun oynamaya daldı zaten. Muayenehane çok kaabalıktı o gün ve 1 saat beklemek zorunda kaldık. İlk yarım saat gayet iyi dayandı Alpi ve son yarım saat zaptedebilene aşk olsundu! Doktorun ofisine girdiğimizdeyse çoktan Kardeş' e olan ilgisini kaybetmişti. Soru cevaptan önce hızla ultrason odasına girdik. Her türlü alet ve edavatı kurcalamak istedi. Babası, ilgisini 1-2 dakikalığına ekrana çevirebildi ve bebek göründü! Hiç hareket etmeden durdu önce. O sırada Kardeş yan duruyordu. Hareketlendi ve ellerini sallamaya başladı.
Alpi:"Kardeş bana el salladı!" diye bağırdı:) Ardından ağzı kulaklarında, gamzeleri belli ede ede sırıttı. Sonra da "Gördüm! Artık içeriye gidebilir miyim?" diye sordu :) RifBaba, cep telefonunda bir oyun açarak Alpi' yi ofise oturtup geldi. Bu süre içinde de kardeşin el, kol ve bacaklarını sallayışını kameraya çekemedi :)
Cuma günü oldu bunlar. 3 gündür "Kardeşin olacakmış Alpi?" diye soran herkese "Evet! Gördüm, O da bana el salladı" diyor. O kadar güzel denk geldi ki; bu kadar olur:)) veee ağlamadım bu tanışma faslında ;)
Aslında canlandırmak istediğim bir sahne var. Araya hastalık girdi. Cuma akşamı konuyu fazla deşmek istemedim. Cumartesi öğleden sonra keyifsizleşti ve akabinde hastalandi. Bugün eh işte diyelim. En azından ateşi düştü. Daha iyi olduğunda, kafasında kardeş ile ilgili kaygılar oluşmadan bunu yapmak istiyorum.
Anlatırken, yanımızda RifBaba da olsun ki; fotoğraf çekebilsin. Alpi' ye anlattıktan sonra, buraya da yazacağım.